Κατά την αρχαιότητα, η Μακεδονία ήταν διάσημη για τις μεταλλικές πηγές της, η αφθονία της οποίας ήταν ο λόγος για τη δημιουργία καλλιτεχνικών αριστουργημάτων από πολύ νωρίς καθώς και για την οικονομική της δύναμη. Ο ποταμός χρυσός χρησιμοποιήθηκε ευρέως, όπως από τον ποταμό Εχέδωρος (σύγχρονος Γάλλικος), μαζί με μεταλλεύματα σε βουνά όπως το Pangaion ή το Dysoron.
Στην ιστορική εποχή, η μεταλλουργία άνθισε δύο φορές. Κάποτε στα τέλη της αρχαϊκής και πρώιμης κλασικής εποχής (τέλη 6ου και πρώτο μισό του 5ου αι. Π.Χ.) και αργότερα κατά τα τέλη της κλασικής και πρώιμης ελληνιστικής εποχής (αρχές 4ου έως αρχές 2ου αι. Π.Χ.). Η καλλιτεχνική και τεχνολογική ποιότητα των αντικειμένων είναι αξιοσημείωτη, χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως φιλιγκράν και κοκκοποίηση στην κατασκευή τους.
Η μόνιμη έκθεση "Ο χρυσός της Μακεδονίας" είναι αφιερωμένη στα αρχαία μακεδονικά ευρήματα πολύτιμων μετάλλων. Στην οθόνη εμφανίζονται συλλογές ταφής που περιλαμβάνουν αντικείμενα από μέταλλα, τα οποία συνόδευαν τους νεκρούς στη μετά θάνατον ζωή. Μεταξύ αυτών είναι όπλα, δοχεία συμποσίου από ασήμι ή χάλκινο και κοσμήματα υψηλής ποιότητας. Τα εξαιρετικά στεφάνια αποτελούν τη μεγαλύτερη συλλογή του είδους του στον κόσμο.
Ο περίφημος κρατήρας Δερβένι εκτίθεται επίσης εδώ, από την αρχαία Λέτε, που απεικονίζει τον ιερό γάμο του Διονύσου και της Αριάδνης, μαζί με ένα περίβλημα σατύρων και μαναδάδων, καθώς και του Δερβένι Πάπυρου, που το 2015 έγινε το πρώτο ελληνικό μητρώο στη μνήμη της UNESCO η παγκόσμια λίστα.
Κρατήρας Ντερβένι
